Pojęcie ADHD ostatnimi czasy jest bardzo popularne. Jednakże wiem, że dużo osób chce
się diagnozować samemu, bez konsultacji ze specjalistą. Uważam, że może przynieść to
więcej szkody niż pożytku. Warto też pamiętać, że każdy z nas przejawia objawy, które
mogą być charakterystyczne dla ADHD, ale to nie znaczy, że odrazu mamy to zaburzenie.
Chodzi o częstotliwość i nasilenie występowanych objawów. Dodatkowo, powinniśmy
pamiętać, że cechy tego zaburzenia mogą nie być tak widoczne jak u dzieci. Jeśli
podejrzewacie, że możecie mieć ADHD lub macie coraz większe trudności na tle
zawodowym czy w relacjach, to warto udać się do specjalisty psychologa, który mogłaby pomóc.
Chciałabym zacząć ten artykuł od opisania tego, czym jest ADHD. Jest to zespół
nadpobudliwości psychoruchowej połączony z trudnościami z koncentracją uwagi,
impulsywnością i nadaktywnością. Duża ruchliwość może się bardzo rzucać w oczy
zwłaszcza u małych dzieci, którym ciężko jest usiedzieć w miejscu i ciągle potrzebują być
w ruchu. U osób dorosłych, nie widać na pierwszy rzut oka dużej ruchliwości, przez to nie
jest to takie oczywiste. Chociaż jej nie widać, nie oznacza to, że jej nie ma.
Może się ona objawiać po prostu w mniej przejrzysty sposób. O czym powiem póżniej.
Jeden z najbardziej uciążliwych objawów ADHD u osób dorosłych, to problem z
koncentracją i skupieniem na zadaniu. Składa się na to też, szybkie rozpraszanie się.
Chciałabym podkreślić, że osoby, które mają ADHD potrafią się skupić na konkretnym
zadaniu, więc może wydawać się to sprzeczne i mylące. Z jednej strony, występuje tutaj
szybkie dekoncentrowanie się, a z drugiej strony duże skupienie. Dzieje się tak, w
momencie, w którym osoby z ADHD są czymś bardzo zaciekawione. Bywają wtedy
ogromnie pochłonięte tą konkretną rzeczą i nie interesuje ich nic, co się dzieje dookoła.
Charakterystyczną cechą dla osób dorosłych, które mogą mieć to zaburzenie, jest również
prokrastynacja, o której w dzisiejszych czasach mówi się dużo. Przecież, każdy z nas, woli
godzinami przeglądać social media i jak najdłużej odwlekać to co musimy zrobić. Różnica
polega na tym, że osoby z ADHD mają znacznie wiekszą trudność z wykonywaniem
obowiązków. Wydaje się, jakby ich prokrastynacja nie miała końca. Mają oni też dużą
trudność z poczuciem czasu. Kiedy, już zaczną zajmować się czymś innym niż powinni, to
nie są w stanie wytłumaczyć tego, kiedy minęło tak dużo godzin, a nawet przypomnieć
sobie co takiego mieli zrobić, zamiast przykładowego scrollowania. W momencie dużego
zainteresowania daną rzeczą i całkowitego pochłonięcia, kompletnie tracą kontakt z
rzeczywistością. Przez to, jest im bardzo trudno zrobić coś na czas i wywiązać się ze
swoich obowiązków.
Kolejną rzeczą, z którą muszą się mierzyć osoby z ADHD, to trudność z utrzymaniem
pracy. Zdarza im się też, często ją zmieniać, bo szybko się nudzą lub są przebodźcowani.
Praca, która wymaga od nich dużego skupienia, analitycznego myślenia i koncentracji na
zadaniu, będzie dla nich dość mocno stresująca. Miejsce pracy, w którym będą mieli do
czynienia z presją i krótkim czasem na wykonanie danego zadania – również. W tego typu
pracy, osoby z ADHD mogą mieć trudność z wywiązywaniem się ze swoich obowiązków i
zdążaniem na czas w wyznaczonym przez szefa terminie. Z powodu zbyt dużego stresu i
obciążenia będą iść w wyżej wspomnianą przeze mnie prokrastynację. Biorąc się za
wykonywanie swoich obowiązków w ostatniej chwili, będą czuli się jeszcze bardziej
zestresowani i zmęczeni. Dlatego osoby z ADHD często mają poczucie, że są daleko w
tyle. Nie chodzi mi tutaj tylko o odwlekanie swoich obowiązków, ale również o ciągłe
spóźnianie się, wynikające najczęściej ze złego oszacowania dojazdu lub skupienia się na czymś dla nich ważniejszym przed wyjściem. Niestety, to powoduje, że są postrzegane
jako osoby lekceważące. W rzeczywistości jednak, robią wszystko, żeby ze wszystkim
zdążyć. Dobra wiadomość jest taka, że są zawody, w których mogą bardzo dobrze się
odnajdywać i ich „symptomy” są zaletami. Są to na przykład : choreograf, producent
telewizyjny, malarz, szef kuchni czy nauczyciel.
Oprócz trudności na tle zawodowym, osoby dorosłe z ADHD miewają również, duże
kłopoty na tle relacyjnym. Zdarza się im często przerywać podczas rozmowy, mają
problemy z komunikacją, słuchaniem drugiej osoby czy współpracą z innymi ludźmi.
Przerywanie podczas, kiedy ktoś inny coś mówi, może być odbierane jako coś
niegrzecznego. Ludzie mogą myśleć, że taka osoba skupia się tylko na sobie i na tym, co
ona chce powiedzieć. Problem polega na tym, że osoby z ADHD nie są w stanie wyczekać
do końca, z powodu impulsywności i trudności z koncentracją. Czują, że muszą
powiedzieć coś natychmiast. Ciężko jest im nad tym w jakiś sposób zapanować.
Dodatkowo, bardzo trudno znoszą czekanie na swoją kolej. Jeśli chodzi o problemy z
komunikacją, to jest to między innymi spowodowane tym, że osoby z ADHD bardzo boją
się odrzucenia. W związku z tym powiedzenie o tym, co im się nie podoba czy nie pasuje
może stanowić dla nich spore wyzwanie. Kolejna rzecz, która może być trudna dla innych,
jest taka, że osoby z ADHD, kiedy są przeciążeni, mogą nie odzywać się do bliskich osób
przez długi okres czasu. Natomiast, jeśli mają więcej energii i potrzebę bodźców oraz
bycia wśród ludzi, to starają się na nowo wrócić do przerwanej znajomości. Co bywa dla
innych dość niezrozumiałe.

U osób dorosłych z ADHD duża ruchliwość może nie jest tak wyraźna, jak u małych dzieci
i mogą dominować u nich inne objawy, ale bywa ona też zauważalna. Podczas długiego
wykładu, bądź spotkania w pracy, jest im bardzo trudno wysiedzieć. Często się kręcą, coś
rysują czy potrzebują coś ściskać. Potrzebują oni dużej stymulacji i bodźców. Myślę, że
uczęszczanie na różnego rodzaju zajęcia sportowe, po pracy czy studiach, mogłyby im
znacząco pomóc.

Następną charakterystyczną cechą dla osób z ADHD, połączoną w dużej mierze, z tym co
napisałam wyżej, jest dezorganizacja i nieustanne gubienie rzeczy. Ciągłe zapominanie
kluczy, portfela po wyjściu z domu, jest czymś niezwykle frustrującym dla osób z ADHD.
Jeśli chodzi natomiast o dezorganizację, jest ona u nich widoczna na wielu płaszczyznach.
Najbardziej jest ona zauważalna, podczas wykonywania czynności domowych, takich jak
sprzątanie, a przede wszystkim utrzymywanie porządku w swoim pokoju. Chociaż, tak jak
w przypadku problemów z koncentracją, tu również bywa to sprzeczne. Z jednej strony,
ciężko jest im utrzymać porządek, a z drugiej strony jak się wezmą za sprzątanie, to
wszystko jest bardzo poukładane i uporządkowane. Działa to niestety, tylko na chwilę, bo
potem znowu jest duży bałagan i chaos. Ciężko jest im znaleźć we wszystkim środek.
Myślę, że przez to, że osoby dorosłe umieją bardzo dobrze maskować objawy, które są
charakterystyczne dla tego zaburzenia, to nikt na codzień nie przypuszczałby, że ta osoba
może mieć jakiekolwiek trudności. Maskowanie jest to nic innego, jak ukrywanie tego,
jakim się jest naprawdę, w celu dostosowania i dopasowania się do świata. Osoby dorosłe
uczą się bardzo dobrze maskować, to jakie są, bo boją się, że będą nie zrozumiane i
odrzucone.
ADHD jest o tyle trudne do zdiagnozowania u osób dorosłych, bo tak jak wspomniałam na
początku, część objawów ma każdy z nas.Jednak u osób z ADHD są one o wiele bardziej intensywne i mogą znacząco wpływać na funkcjonowanie. Często z ADHD, idą również w parze inne zaburzenia, bądź choroby, takie jak : depresja, zaburzenia lękowe czy zaburzenia
osobowości. Dlatego, jeśli macie do czynienia z różnymi trudnościami, które wam
dokuczają od dawna, to warto się temu zdecydowanie bardziej przyjrzeć.

www.psychoterapia-pietrzyk.pl